Mam już dwa lata

Czas pędzi jak szalony; nim się zorientowałam, minęły dwa lata odkąd założyłam blog. Przy okazji pierwszej rocznicy napisałam swego rodzaju manifest ideowy mojego podejścia do czytanych książek. Dzisiaj nie będę się powtarzać ani uzupełniać, ponieważ nic się nie zmieniło. Nadal czytam dużo fantasy, coraz częściej patrzę również w stronę science fiction i horroru. W drugim roku nie poświęcałam tyle czasu życiu blogowemu, ile bym chciała, zwłaszcza w ostatnich miesiącach. Chociaż niewiele się zmieni w tym względzie, to staram się nadrabiać zaległości, niestety prawdziwe życie i praca lekko mnie ograniczają. W następnych miesiącach mam nadzieję zamieszczać więcej recenzji z książek naukowych o fantastyce, kilkanaście ciekawych pozycji spokojnie czeka na swoją kolej. Ostatnio sięgam również po klasykę fantastyki, niedługo m.in. ukaże się moja recenzja z Portretu Doriana Graya. Chciałabym też poszerzyć blog o wpisy z recenzji gier komputerowych. W planach mam także ponowną modernizację wyglądu bloga, kto wie nawet, czy nie zmienię miejsca… Piszę o tym tutaj, żeby mieć motywację do zmian, wypominanie będzie więc mile widziane:)

Podobnie jak w zeszłym roku, zamieszczam zestawienie najlepszych i najgorszych książek. W tym roku postanowiłam również zrobić listę najlepszych i najgorszych filmów/seriali z ostatnich dwóch lat, żeby być na czysto następnym razem. Linki do recenzji znajdują się również w wąskiej szpalcie bloga. Dla przypomnienia listę najlepszych pozycji liczymy standardowo - od najsłabszych (6. miejsce) do najlepszych (1. miejsce); w przypadku najgorszych pozycji odwrotnie - na miejscu 5./6. znajduje się najmniej irytująca, na 1. the worst of the year ever.

Najlepsze książki roku drugiego:

1. Olga Tokarczuk, Prowadź swój pług przez kości umarłych, Wydawnictwo Literackie 2009 - za trafne i bezpruderyjne spostrzeżenia na temat polskiego społeczeństwa, za odwagę mówienia o bolączkach bez owijania w bawełnę, za barwny styl i za miłość do Williama Blake'a.
2. Michał Cetnarowski, Labirynty, Powergraph 2009 - za niezwykłą liryczność słowa, umiejętność poruszania do głębi i oryginalność.
3. Jarosław Grzędowicz, Pan Lodowego Ogrodu, t. 1, Fabryka Słów 2005 - za ukazanie alternatywnego świata w sposób realistyczny, za grę z konwencją, humor i rewelacyjne zakończenie tomu.
4. Roland Topor, Cztery róże dla Lucienne, L&L 1995 - po raz kolejny Roland Topor znalazł się w zestawieniu najlepszych książek, po raz kolejny z tych samych względów - za ironię, cięty język, bezpardonowe obnażanie rzeczywistości.
5. Bartłomiej Rychter, Złoty wilk, W.A.B. 2009 - za plastyczne i wierne historycznie opisy polskiego XIX wieku, umiejętność budowania napięcia, świetną okładkę i stronę redakcyjną.
6. Garth Nix, Sabriel, Wydawnictwo Literackie 2004 - za rewelacyjne i oryginalne przedstawienie wątku nekromancji, ironiczny humor i wciągający styl.

Najlepsze filmy/seriale roku drugiego:

1. Quentin Tarantino, Inglourius Basterds, 2009 - to najlepszy film zeszłego roku i najlepszy obraz Tarantino od czasu Kill Billa Vol. 1, prześmiewczy obraz II wojny światowej, świetne kreacje aktorskie, wyborne dialogi, rewelacyjna muzyka.
2. Neil Blomkamp, Dystrykt 9, 2009 - przykład, jak niewielkim kosztem można zrobić rewelacyjny film science fiction, najlepszy debiut reżyserski ostatnich lat, genialna rola Sharlto Copley'a.
3. Darren Aronofsky, Źródło, 2006 - jeden z najpiękniejszych, najbardziej poetyckich i wzruszających filmów o miłości i śmierci, jakie kiedykolwiek widziałam.
4. Bennett Miller, Capote, 2005 - mocny film o wyrachowaniu i dążeniu do celu za wszelką cenę, genialna rola Philipa Seymoura Hoffmana.
5. Tim Burton, Corpse Bride, 2005 - jeden z najlepszych filmów Tima Burtona, niesztampowa, przewrotna komedia romantyczna w mrocznej stylistyce i z równie mrocznym humorem.
6. Alan Ball, True Blood, sezon I, 2008 - rewelacyjny serial komediowy o wampirach, parodia paranormal romance z prozą Charlaine Harris na czele, niezależny i o wiele lepszy od książkowego oryginału.

Najgorsze książki roku drugiego:

1. Kim Harrison, Dobry, zły i nieumarły, MAG 2010 - w zeszłym roku książka Kim Harrison znalazła się na czwartym miejscu najgorszych powieści, jakie przeczytałam, dzisiaj zdecydowanie króluje miałkością fabuły, słabością stylu i pretensjonalnością.
2. Charlaine Harris, Martwy dla świata, MAG 2010 - najsłabszy tom cyklu o Sookie Stackhouse, jaki czytałam, brak mu podstawowego atutu Harris - zabawy z konwencją, parodii.
3. Elizabeth Chadwick, Córki Graala, Aurum 2009 - patos i schematyczność tej powieści irytował mnie proporcjonalnie do postępów w czytaniu.
4. Henri Loevenrbruck, Mojra. Wilczyca i Córka Ziemi, Otwarte 2010 - jedna z marniejszych książek dla młodzieży, jakie zdarzyło mi się czytać, przesadnie schematyczna, spłycona; nietrafiona okładka.
5. Stephen Briggs, Humor i mądrość Świata Dysku, Prószyński i S-ka 2009 - kiepski chwyt marketingowy.
6. China Mieville, Dworzec Perdido, Zysk i S-ka 2003 - pewnie wielu zdziwi ta książka na tej liście, ale ilekroć myślę o katordze, jaką było dla mnie jej czytanie, a także o tym, jak wielkim rozczarowaniem dla mnie się okazała, stwierdzam, że miejsce Dworca znajduje się właśnie tutaj.

Najgorsze filmy/seriale roku drugiego:

1. Mark Steven Johnson, Ghost Rider, 2007 - jeden z najgorszych i najbardziej kiczowatych filmów, jakie miałam nieprzyjemność obejrzeć.
2. Gavin Hood, X-Men Genesis: Wolverine, 2009 - kolejny kiepski film, odcinanie kuponów od całkiem zmyślnej trylogii o mutantach.
3. Legend of the Seeker, sezon I, 2008 - gdy myślę o tym serialu, pierwsze określenia, jakie mi przychodzą do głowy, to "schematyczny", "przesadnie religijny", "upupiony".
4. Mike Newell, Książę Persji: Piaski Czasu, 2010 - jedno z większych rozczarowań filmowych tego roku, uładzony, płaski, typowo hollywoodzki obraz ze szkodą dla świetnej serii gier.
5. Joe Wright, Pokuta, 2007 - jedyną mocną stroną tego filmu jest postać Briony, fabuła i pozostali bohaterowie to marne tło.